Dag: 21 december 2009

Jaarlijst 2009: #4

Het lijkt mij – wanneer ik een begaafd muzikant zou zijn – een lastige keuze tussen muziek maken met technische hoogstandjes of muziek maken dat op een groter publiek effect heeft. Ik vind daarin popmuziek net zo knap als bijvoorbeeld Keith Rowe of Derek Bailey, pioniers op de gitaar, maar moeilijk luisterbaar. Spencer Krug weet gek genoeg ongekend technisch talent en liedjes die uitstekend – voor gevorderden allicht – in het gehoor liggen, te combineren.

Inmiddels heeft de Canadese Syd Barrett alweer een nieuw projectje: Moonface. Dit naast zijn productiviteit in bands als Wolf Parade, Swan Lake en het dit jaar niet te missen Sunset Rubdown. De bandnaam is even vreemd als de muzikale omlijsting. Stuiterend tussen indie, progrock en episch nieuw-klassiek gaat Spencer op het laatste album Dragonslayer alle boekjes te buiten. Zonder te vergeten om  muziek te maken dat ook pakkend is.

Het album heb ik al uitvoerig geanalyseerd. Eigenlijk wil ik dit schrijven gebruiken om nog maar eens alle afwezigen onder de neus te wrijven dat ze het beste optreden van 2009 hebben gemist. Daar in het uiterste Vlissingen, waar met smeer besmeurde havenarbeiders van zeer diverse nationaliteiten de kroegen nog bevolken, wist Sunset Rubdown de intensiteit en complexiteit van het album beangstigend dicht te benaderen. De huid van de gemiddelde toeschouwer daar had gedurende zeker een uur de aanblik van een geplukte kip. Luisteren naar Dragonslayer laat dat gevoel herleven. Keer op keer.

#4. Sunset Rubdown – Dragonslayer (Jagjaguar)
#5. Lightning Dust – Infinite Light (Jagjaguar)
#6. Fever Ray – Fever Ray (Rabid)
#7. Kurt Vile – Childish Prodigy (Matador)
#8. Au Revoir Simone – Still Night, Still Light (Moshi Moshi)
#9. Fuck Buttons – Tarot Sport (ATP)
#10. A Place To Bury Strangers – Exploding Head (Mute)