Wixel – Revox Tapes

Wim Maesschalck speelde onder andere bij Guernica en hij runt Slaapwel Records, dat eerder releases uitbracht van onder andere Peter Broderick, Greg Haines, Machinefabriek en Jasper TX, perfect om bij weg te doezelen. Zijn project Wixel sluit daar perfect bij aan. De productie ervan leek even te zijn stilgevallen, maar naar nu blijkt heeft hij de afgelopen tijd met een oude tape recorder lopen spelen, met positief resultaat.

De release Revox Tapes verwijst uiteraard naar de door Wim gebruikte Revox B77, een prachtige reel-to-reel bandrecorder van Zwitserse makelij, die verscheen in 1979. Nadat deze was gerepareerd en schoongemaakt begon hij te experimenteren met opnames, met in het achterhoofd muziek dat speciaal voor dit apparaat zou worden gecomponeerd. Totdat het ding in brand vloog. Gelukkig wist Wim deze tegenslag om te buigen in voorspoed, door een aanzienlijk deel van het al opgenomen materiaal te redden en samen te voegen tot negen tracks.

Wixel wordt ook weleens de Belgische Machinefabriek genoemd. Hoewel zijn geluid evenzo leunt op lichtvoetige elektronica en abstracte gitaargolven, vind ik dat zijn composities gemakkelijk op eigen benen kunnen staan. Net zoals de releases op zijn label is de muziek van Wixel dromerig zonder slaapverwekkend te zijn. Revox Tapes volgt een oneindig pad (nou ja, drie kwartier) van kalmte en schoonheid, aangestuurd door ambient met langzaam echoënde akkoorden, een sporadisch opduikend klokkenspel en Fennesz-achtige filters. In het afsluitende Melancholische Waltz horen we ook nog een piano terug.

Het softe geruis en licht gekraak, die alleen tijdens momenten van relatieve stilte de aandacht trekken, zijn de aangename erfenis van de oude bandrecorder. De korreligheid van een videoband uit het verleden, weemoed en melancholie: Wixel weet het op Revox Tapes te vangen in negen nummers. Het kan ook haast niet anders of deze worden uitgebracht op cassette (de aloude bandrecorder is nog niet aan de retrohype toe). Dit medium moet het weliswaar afleggen tegen cd en vinyl qua geluidskwaliteit, maar compenseert dit met het meedragen van de warmte van de originele tapes.

Het best wel verse Nederlandse Jordskred (Wixel is de derde uitgave) is het label achter deze prachtig vormgegeven release: het professionele artwork versterkt nog eens het nostalgische gevoel van de muziek. Eén van de honderd exemplaren bemachtigen doe je hier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *