Tag archieven: Body/Head

Body/Head

Na de scheiding met Thurston Moore heeft de Sonic Youth-bassiste Kim Gordon zich gestort op haar experimentele kant en vond ze in free-noise gitarist Bill Nace (o.a. X.O.4 en Vampire Belt) een medestander. Tot voor kort moest men het doen met een onvindbare tape (Fractured Orgasm) en een single op Ultra Eczema. Maar met twee recente releases begint het project dat de naam Body/Head draagt, eindelijk vorm te krijgen.

Op The Eyes, The Mouth en Night Of The Ocean, de twee kanten van de vorig jaar verschenen 7”, hoorden we lo-fi opgenomen gevecht tussen twee gitaren, abstracte plaagstoten aan elkaar uitdelend en afgespeeld in slowmotion, alsof de regisseur kickt op trage herhalingen. De wilde no wave kreunen van Kim Gordon weten het al in het zweet badende luisterpubliek verder op te zwepen richting een ritueel hoogtepunt. Het was misschien wel de beste single van 2012; in ieder geval de meest fascinerende.

Nog voor het einde van het jaar verscheen Glare Luring Yo bij Feeding Tube Records. Het is een live registratie van het optreden dat Body/Head vorige lente gaf in Florence, een bescheiden stadje in Massachusetts. Op het podium werd het duo bijgestaan door Michael Morley, die we natuurlijk kennen van het legendarische The Dead C en zijn solo output Gate. Vandaar de benaming Body/Gate/Head op de hoes, en vandaar de vuile en psychedelisch echoënde snaren die doorklinken in de twee stukken. Er ligt bovendien meer nadruk op het instrumentale; de drie gitaren zijn de baas en houden Gordon’s stem onzichtbaar geketend, zodat er enkel wat spookachtig gezang reflecteert in het grote feedbackmeer, als in een surrealistische film. Dat tot nu toe ieder optreden ook van beelden is voorzien is dan ook geen toeval; de muzikanten hebben een uitgesproken smaak wat betreft cinema.

De eerste release die je als het debuut van Body/Head zou kunnen aanmerken is de gelijknamige 12” op Bill Nace’s eigen Open Mouth label. Met amper twintig minuten is het eerder een stuiptrekking, maar wel eentje die de moeite waard is. Schijnbaar vormloze klanken en gekreun schuiven als verboden liefdes langs, in en van elkaar af, op zo’n manier dat er een bepaalde structuur ontstaat. Nog steeds behoorlijk ongrijpbaar, doch het is uiterst interessant te horen hoe Gordon en Nace het geluid van de eerste tape ontwikkelen naar iets waarbij de talenten van de twee op sublieme en spannende wijze samensmelten. Voor nu klinkt dat als een (on)gracieuze, filmische muur van donkere texturen, afkomstig uit misvormde gitaarklanken en gefriemel met feedback en stemeffecten.

De Body/Head trein is anno januari 2013 dus goed op stoom. Met de discografie tot nu toe in de kast is het duo is nog hoorbaar op zoek naar een eigen weg. De koers lijkt echter al wel bepaald, en in die richting zal ik ze ook in de nabije toekomst blijven volgen.

Maart 2012

Teruglezen naar begin maart doet mij beseffen dat mrbungle.nl beter de domeinextensie .be had kunnen hebben. Eerst was daar het altijd geweldige KRAAK festival in Aalst (lees de erg vermakelijke recensie van makker Stefan hier en bekijk zeker de fantastische foto’s van Krysztoff Dorion op Flickr). Net bekomen typte ik recensies van Dolphins Into The Future, Kris Vanderstraeten, Sylvester Anfang II en Kiss The Anus Of A Black Cat, allen uit Vlaanderen. Als je ook nog eens bedenkt dat het best bekeken tv-programma in mijn geboorteland de naam Ik Hou Van Holland draagt, is de keuze snel gemaakt.

Gelukkig hoef ik nog niet volledig op Duvel over te stappen. Wat te denken van het eerder deze maand besproken Mirrorring? Ik noemde daarin al het setje cdr’s dat Grouper, onderdeel van dit duo, uitbracht. Het is absoluut één van de hoogtepunten van deze vroege lente, samen met het Gunn-Truscinski Duo en Pretty Lightning.

Niet besproken, wel gewaardeerd werd de in traditioneel kleine oplage verschenen cdr Beyond The Veil van Natural Snow Buildings, speciaal uitgebracht voor de toernee door Groot-Brittannië. Je kunt kritiek leveren op dit Franse duo dat ze steeds dezelfde dromerige en folky soundscapes uitbrengen, maar ik schaar deze release bij het mooiste werk van de afgelopen twee jaar. Marisa Anderson, die met haar album The Golden Hour nog mijn jaarlijst van 2011 haalde, is eveneens aan een reeks optredens begonnen.  Daarbij reist ze ook naar Europa. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om recente opnames voor niets weg te geven op Bandcamp. En wie laat er nu gratis depressieve deltablues liggen?

Voor de liefhebbers van de wat kleinere releases tip ik een drietal zeven inches. Ten eerste Body/Head, een noise project van Kim Gordon (Sonic Youth) en Bill Nace, dat uitkomt via Ultra Eczema. Snerpende gitaren, gekreun, gegil en een hoop feedback. Banana Head’s Goon House is van een heel ander kaliber. Zully Adler (Goaty Tapes) gaat hier aan de slag met poppy lo-fi psychedelica. De 7” is verkrijgbaar bij Lexi Disques. Dé danstrack van de maand is The Driver van onze favoriete electro tijdmachine Xander Harris. Het Moon Glyph label brengt dit nummer uit op een split single met Dylan Ettinger. Ik beloof dat ik laatstgenoemde in april in het zonnetje zal zetten.

De compilatie Hidden Landscapes was vorig jaar een voltreffer. Nu komt Audio Gourmet met deel twee, opnieuw een prachtige verzameling verstilde ambient, minimale elektronica, zachte neo-klassiek en ritselende field recordings. Het label heeft meer nog dan op het eerste deel onbekende artiesten met kwaliteit weten bijeen te rapen, dus er valt een hoop te ontdekken. Twee nieuwe releases van Aguirre Records (uit België, inderdaad) vallen min of meer in hetzelfde genre. Zowel Panabrite met Sub-Aquatic Meditation als Pulse Emitter’s Aeons grossieren in warme, meditatieve synth klanken. Waar de één de diepte van de oceaan in duikt, stijgt de ander op naar kosmische hoogten. Ik kan beide goed hebben.

Even het hoofd leegmaken voordat april aanvangt. De in maart verschenen Frying On This Rock van White Hills helpt daar prima bij: spacende seventies rock, met eindeloos dreunende monotone drums en riffs, allerlei effecten en een productie afkomstig van Martin Bisi, wiens discografie menig mond zal doen openvallen. Of de vierde maand van het jaar weer een special wordt over mijn Zuiderburen? Ik sluit bij voorbaat niets uit…