Tag archieven: Don’t Trust Your Neighbors

Januari 2012

Terugkijken op de eerste maand van het jaar lijkt makkelijk: doorgaans staat januari in het teken van inhaalwerk uit het vorige jaar en uitkijken naar wat komen gaat. Inhaalwerk had ik inderdaad genoeg. Ik typte over een nieuwe cassette van Floris Vanhoof, de lp’s van Adolf Butler en Ping Pong Tactics en de mysterieuze release van Teen Radiation. Opvallend is dat al deze acts uit Nederland en België komen. Van een opleving wil ik echter nog niet spreken; België heeft daar sowieso geen last van, daar is de kwaliteit doorgaans altijd goed.

In mooi voorbeeld van dat laatste is de plaat Terrestreality van Innercity op Aguirre Records. Antwerpenaar Hans Dens gaat hier aan de slag met spacy elektronica met een donkere, maar ook speelse, psychedelische ondertoon. De lp behoort tot de betere van het einde van 2011, en die te laat ten gehore kwam om de jaarlijst te halen. Zo ook het spannende en knap gemaakte 1975 van violist C. Spencer Yeh, dat bol staat van de improvisatie elektronica. Ook van de No-Neck Blues Band zou je misschien een andere stijl verwachten dan op YTIU te horen is. De improvisatietalenten van dit ensemble zijn echter te goed om de elektronica en krautrock zomaar aan de kant te schuiven.

Tot zover de korte samenvatting over het inhaalwerk; we leven in 2012 en dus luisterde ik merendeels naar de eerder beschreven nieuwe albums van Ilyas Ahmed en The Doozer. Zoals gewoonlijk was er meer. Drie albums op favoriet Blackest Rainbow Records kwamen iets later uit dan gepland en zo mag ik Isengrind, Ben Nash en de samenwerking van Koel Holtkamp en Chris Forsyth tot de beste releases tot nu rekenen, genres als psych folk, ambient en gitaardrones verkennend.

Nog zo’n hardwerkend label is Editions Mego. Er valt iedere week wel weer wat te beleven, waarbij de laatste releases van Mark van Hoen, Daniel Menche en Tyme. met Tujiko Noriko nog de meeste indruk maakten. Het label opereert vooral in de abstracte elektronica met een vleugje pop, en deze drie albums zijn daar geen uitzondering op. Spiritual Church Movement van Perispirit komt uit bij Digitalis, maar past qua muziek misschien wel in dat rijtje. Ricardo Donoso en Luke Moldof gaan hier in gevecht met elkaar en hun eigen analoge instrumentarium, de geboorte van een melodisch, gedetailleerd maar ook noisy geluidslandschap. Nog een aanrader in de experimentele elektronica? Imbogodom met And They Turned Not When They Went, een bevreemdende samenwerking tussen Alexander Tucker en Daniel Beban.

Soms heb je behoefte aan wat meer exotica. Na de geweldige verzamelaar To What Strange Place van vorig jaar, hebben we met Don’t Trust Your Neighbors: Early Albanian Traditional Songs & Improvisations op Hinter opnieuw een compilatie in handen met muziek uit het voormalige Ottomaanse rijk, uit lang vervlogen tijden. Opgefokt en melancholisch, en zeker weer eens iets anders. Kijkend naar andere werelddelen dan Europa en Amerika dan is de heruitgave van Obi Agye Me Dofo: groovende afrofunk en –beat van het Ghanese Vis-A-Vis uit de jaren zeventig van de vorige eeuw een dikke aanrader. In Azië is ook nog genoeg te beleven, getuige de samenwerking van Japanse psychrockers Up-Tight met de Argentijnse muzikant Anla Courtis. Of de debuut plaat van Majutsu No Niwa, de band van Rinji Fukuoka (Overhang Party). Eén van de hardste bands op aarde live, wordt er gezegd. Sylvania 7027 Live is – zoals de titel doet vermoeden – een registratie van deze sonische terreur.

Genoeg te beleven dus in januari. Geen momentje rust want in februari staan weer een hoop mooie releases op stapel.