Tag archieven: jam

Al Doum & The Faryds – Positive Force

Het Milanese Al Doum & The Faryds laat er geen gras over groeien: de opener Sinai van hun tweede lp Positive Force is alsof de band tien minuten heeft gekregen om een jury te overtuigen van hun kunnen. Deze wereldwijde talentenjacht zouden ze op basis van veelzijdigheid alvast hebben gewonnen. Ze laten in deze tien minuten een mengeling van Afrikaanse ritmes, psychedelica, kraut, blues, funk, freejazz en invloeden uit India en Arabische landen horen.

In het navolgende half uur, dat slechts één keer onderbroken wordt (dat heb je nu eenmaal met vinyl), geven de Italianen een bijzonder geciviliseerd vervolg aan de wilde openingstrack. De explosieve uithalen op de saxofoon maken plaats voor rustige kosmische gitaarpsych. De dreiging uit het Midden-Oosten sluimert in de akkoorden, licht explosieve Afrikaanse ritmes blijven op veilige afstand en volume. Juist daar is de band op z’n best: nummers als het dromerige Earth, Ship Of Joy of het overduidelijk door India geïnspireerde Rahjan Creek zijn een lust voor het oor en brengen een gezonde dosis spanning met zich mee. Alleen in Lava komt de saxofoon nog even opzichtig terug.

Als hier referenties genoemd moeten worden, krijgen we een gemêleerd gezelschap voorgeschoteld: Sun Ra, Pharoah Sanders, Sunburned Hand Of The Man, Amon Düül II, Embryo en Ash Ra Tempel, bijvoorbeeld. Niet de minste vergelijkingen, maar het geeft terecht aan op welk niveau de heren opereren. Positive Force is namelijk een grote stap voorwaarts ten opzichte van het gelijknamige debuutalbum van vorig jaar. Vooral in opnamekwaliteit tillen ze hun ruimtelijke  en zweverige sound naar een hoger plan, wat van Al Doum & The Faryds één van de meest gelukte improvisatiebands van dit jaar maakt.

Positive Force wordt gezamenlijk uitgebracht door Black Sweat Records (label van de band) en Julia Dream Recordings (label van Andrew Ross, die liefhebbers wellicht kennen van de Volcanic Tongue shop). Vijftig vroege vogels hebben natuurlijk de gelimiteerde art-edition op bloedrood vinyl. De andere 250 moeten het doen met normaal zwart vinyl, maar dat maakt dit geweldige album niet minder kleurrijk!

Sylvester Anfang II

We blijven nog even in België. Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik op mrbungle.nl in de muziek van Silvester Anfang ben gedoken. Van het Vlaamse collectief is ondertussen de samenstelling enigszins gewijzigd, en is ook de naam – à la Amon Düül – geëvolueerd tot Sylvester Anfang II. Twee nieuwe platen in amper een maand tijd is een goede reden om mij weer eens te laten meeslepen door muziek dat ooit ter wereld kwam als “funeral folk”.

Perzische Tapijten is het nieuwste album van Sylvester Anfang II, op het moment van opname bestaande uit Glen (Hellvete), Tommy (KRAAK label), Ernesto (Bear Bones, Lay Low), Bart Sloow (Sloow Tapes), Erik en Willem. Hoewel de psychedelische dronejams uit den beginne zijn gebleven, is het instrumenten arsenaal in de loop der jaren wel wat aangepast. De valse fluiten hebben plaatsgemaakt voor een synth en een Indiaas harmonium; rammelende pannen zijn vervangen door exotische drums en als ik de hoes moet geloven kunnen we ook een sitar verwachten.

Sylvester Anfang II heeft de laatste paar jaar een behoorlijke inhaalslag gemaakt qua professionaliteit. Het album mag dan in één keer en zonder overdubs zijn opgenomen op een boerderij in Sint-Pauwels, openingstrack Buikdans vergelijken met ouder werk is als komkommers en bloemkolen naast elkaar leggen. Gitaar, bas, orgel, drums en spacende synthesizer zijn mooi in balans én te horen. We kunnen nog steeds spreken van “jams”, doch met meer van te voren uitgedachte ideeën. Eén van die ideeën is ongetwijfeld het later horen van meer exotische (met name West-Aziatische en Midden-Oosten) invloeden. Dat is goed gelukt, en niet alleen dankzij de titel Perzische Tapijten. Het album ademt zes nummers lang een mysterieuze, zwevende sfeer die je alleen toedicht aan de donkerste kamers van groteske paleizen uit de tijd voor Christus.

Enkele weken eerder verscheen er een lp zonder titel bij Southern Records, onderdeel van de Latitudes serie. De serie kenmerkt zich door een bijzondere tweedelige hoes, dit keer verder aangekleed door Stephen O’Malley. Het materiaal op dit vinyl bestaat uit vijf nummers, geselecteerd uit een drie uur durende jamsessie, opgenomen in november 2010.

Het plan bij deze sessie was vooral geen plan te hebben, en de diverse muzikanten in de band (hier was ook Bram Devens, bekend als Ignatz, aanwezig) compleet vrij te laten in doen en laten. De grenzen van het Sylvester Anfang II-geluid werden verkend, resulterend in langzame psychedelische improvisatie stukken, trippy baslijnen, verdwaalde bluesakkoorden en hypnotiserende percussie. De plaat is overwegend bedwelmend rustig, totdat Jam 5 wordt ingezet en we bijna van kraut-’n-roll kunnen spreken. Een nummer dat niet zou misstaan als afsluiter op een uit de hand gelopen experimenteel hippiefeest in de jaren zeventig, maar zeker ook niet te missen is op de hedendaagse platenspeler.

De heren van Bear Bones, Lay Low en Hellvete timmeren ook solo behoorlijk aan de weg. Een recent wapenfeit is een cassette op het Duitse SicSic Tapes, waarop beiden een zijde vullen. Op de A-kant maakt Ernesto er een onheilspellend circus van, gevuld met langzaam kruipende synths als roofdieren, en tribale drums om ze in toom te houden. Op de B-kant kiest Glen voor een wat subtielere benadering; langzaam vervormende en aanzwellende orgelachtige drones maken hier de stemming, herinneringen oproepend aan oude meesters in het genre. Overigens zit er van deze twee nog meer aan te komen: een nieuw project genaamd Gonzales & Steenkiste (harmonium / viool droneduo) en een split tussen A Story Of Rats en Hellvete, allebei op cassette bij Eiderdown Records. Bear Bones, Lay Low zal binnenkort zijn tweede plaat El Telonero op het KRAAK label uitbrengen.

Veel van de eerder gepubliceerde werken van Sylvester Anfang (II) en aanverwanten hebben op één of andere manier een legendarische status gekregen. Misschien is dat vanwege de kleine oplages waarin de releases doorgaans zijn verschenen. Of plausibeler: er zijn meer mensen die de kwaliteit van de muziek kunnen waarderen. Haast u dus niet naar uw dichtstbijzijnde platenboer voor een investering (met veel rendement) maar gewoon om iets geweldigs op de draaitafel te kunnen leggen.