Tag archieven: Natural Snow Buildings

Maart 2012

Teruglezen naar begin maart doet mij beseffen dat mrbungle.nl beter de domeinextensie .be had kunnen hebben. Eerst was daar het altijd geweldige KRAAK festival in Aalst (lees de erg vermakelijke recensie van makker Stefan hier en bekijk zeker de fantastische foto’s van Krysztoff Dorion op Flickr). Net bekomen typte ik recensies van Dolphins Into The Future, Kris Vanderstraeten, Sylvester Anfang II en Kiss The Anus Of A Black Cat, allen uit Vlaanderen. Als je ook nog eens bedenkt dat het best bekeken tv-programma in mijn geboorteland de naam Ik Hou Van Holland draagt, is de keuze snel gemaakt.

Gelukkig hoef ik nog niet volledig op Duvel over te stappen. Wat te denken van het eerder deze maand besproken Mirrorring? Ik noemde daarin al het setje cdr’s dat Grouper, onderdeel van dit duo, uitbracht. Het is absoluut één van de hoogtepunten van deze vroege lente, samen met het Gunn-Truscinski Duo en Pretty Lightning.

Niet besproken, wel gewaardeerd werd de in traditioneel kleine oplage verschenen cdr Beyond The Veil van Natural Snow Buildings, speciaal uitgebracht voor de toernee door Groot-Brittannië. Je kunt kritiek leveren op dit Franse duo dat ze steeds dezelfde dromerige en folky soundscapes uitbrengen, maar ik schaar deze release bij het mooiste werk van de afgelopen twee jaar. Marisa Anderson, die met haar album The Golden Hour nog mijn jaarlijst van 2011 haalde, is eveneens aan een reeks optredens begonnen.  Daarbij reist ze ook naar Europa. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om recente opnames voor niets weg te geven op Bandcamp. En wie laat er nu gratis depressieve deltablues liggen?

Voor de liefhebbers van de wat kleinere releases tip ik een drietal zeven inches. Ten eerste Body/Head, een noise project van Kim Gordon (Sonic Youth) en Bill Nace, dat uitkomt via Ultra Eczema. Snerpende gitaren, gekreun, gegil en een hoop feedback. Banana Head’s Goon House is van een heel ander kaliber. Zully Adler (Goaty Tapes) gaat hier aan de slag met poppy lo-fi psychedelica. De 7” is verkrijgbaar bij Lexi Disques. Dé danstrack van de maand is The Driver van onze favoriete electro tijdmachine Xander Harris. Het Moon Glyph label brengt dit nummer uit op een split single met Dylan Ettinger. Ik beloof dat ik laatstgenoemde in april in het zonnetje zal zetten.

De compilatie Hidden Landscapes was vorig jaar een voltreffer. Nu komt Audio Gourmet met deel twee, opnieuw een prachtige verzameling verstilde ambient, minimale elektronica, zachte neo-klassiek en ritselende field recordings. Het label heeft meer nog dan op het eerste deel onbekende artiesten met kwaliteit weten bijeen te rapen, dus er valt een hoop te ontdekken. Twee nieuwe releases van Aguirre Records (uit België, inderdaad) vallen min of meer in hetzelfde genre. Zowel Panabrite met Sub-Aquatic Meditation als Pulse Emitter’s Aeons grossieren in warme, meditatieve synth klanken. Waar de één de diepte van de oceaan in duikt, stijgt de ander op naar kosmische hoogten. Ik kan beide goed hebben.

Even het hoofd leegmaken voordat april aanvangt. De in maart verschenen Frying On This Rock van White Hills helpt daar prima bij: spacende seventies rock, met eindeloos dreunende monotone drums en riffs, allerlei effecten en een productie afkomstig van Martin Bisi, wiens discografie menig mond zal doen openvallen. Of de vierde maand van het jaar weer een special wordt over mijn Zuiderburen? Ik sluit bij voorbaat niets uit…

Chants of Niflheim

Twinsistermoon op het Kraak festival reken ik tot de beste concerten die ik tot nu toe in 2011 heb mogen aanschouwen. Niet gek dus, dat ik enthousiast word van een nieuwe release van Natural Snow Buildings, een aan dit project gelieerde band. Chants Of Niflheim heet het laatste wapenfeit en werd speciaal opgenomen voor Record Store Day. En op die dag uitgebracht, natuurlijk.

Niflheim is in de Noorse mythologie het rijk der nevelen, waar Hel heerste, en de doden aan haar werden onderworpen. Het past bij de muziek van Natural Snow Buildings: donker, mysterieus, ritualistisch. Dat bereikt het Franse tweetal (bestaande uit Mehdi Ameziane en Solagne Gularte) met langgerekte folk drones. Soms met zware riffs, soms met elektronica, soms met softe psychedelische klanken, ergens waar ook nog zacht gezang in is verborgen. Luchtig is het allerminst, helemaal als de percussie zijn intrede doet en de bekkens als een pyroklastische wolk over het bijna onherkenbare gitaargetokkel trekken.

Minimaal twee releases per jaar, al dan niet onder diverse namen, met nagenoeg dezelfde soort muziek, kan dat? Het is een vraag die bij mij opdoemt wanneer ik naar Chants Of Niflheim luister. Ja, muziek maken is soms net als blogs typen: niet teveel en niet te weinig is het devies. Natural Snow Buildings (en Twinsistermoon en Isengard) hebben de laatste jaren te weinig variatie getoond om de vele albums te rechtvaardigen. Aan de andere kant is de kwaliteit constant hoog en hebben de uitgaven op lp, cd en cassette een meerwaarde omdat ze altijd in zwaar gelimiteerde oplagen verschijnen. Daarom heb ik ook deze weer aangeschaft. Hoe lang ik dat nog blijf doen? De tijd zal het leren. Voor nu is Chants Of Niflheim een nieuw hoogtepuntje in de discografie.

Enige muzikale voorbeschouwingen (in de vorm van mp3’s of video’s) van Natural Snow Buildings zijn schaars te noemen, daarom hieronder een nummer van het album The Centauri Agent. Deze kwam vorig jaar uit bij Vulpiano Records en is gratis te downloaden. Het geeft een idee.

Natural Snow Buildings – Memories