Zoekresultaten voor:

Snertweer

Afgelopen weekend bekroop mij ineens een beklemmend gevoel. Zou het te maken hebben met mijn ontoereikende drankvoorraad in het geval van een nucleaire winter? Dat was inderdaad een probleem, maar niet de reden waarom ik mij niet meer vertrouwd voelde. In mijn keuken was een niet thuis te brengen geur zich aan het verspreiden. En het rook ook nog niet eens lekker. Mijn nieuwsgierigheid is altijd al moeilijk te bedwingen geweest, en ook nu konden mijn luiheid en immer aanwezige zucht naar alcohol mij er niet van weerhouden op onderzoek uit te gaan. Dit ondanks het feit dat het leek alsof het lijk van Hulk Hogan hier zachtjes lag te smeulen.

Al snel werd het mij duidelijk dat de zure, misselijkmakende lucht uit de koelkast moest komen. Ik was namelijk nog niet naar het toilet geweest. Uit het keukenkastje pakte ik gele schoonmaakhandschoenen en haalde ook mijn regencape tevoorschijn. Je weet nooit wat je aantreft; voor je het weet zit je lichaam onder de etterende bulten dus ik nam geen risico. Voorzichtig opende ik de koelkastdeur, maar deinsde direct terug. De keuken begon namelijk groen te kleuren!

Hadden buitenaardse wezens bezit genomen van mijn Zanussi? Had ik per ongeluk radioactieve melk gekocht? Zat er in de verlichting van de koelkast een kwaadaardige chip met kunstmatige intelligentie? De groene gloed deed mij direct denken aan één van Neerlands beste films, De Lift. Omdat ik net als Huub Stapel een hekel heb aan dingen die in de doofpot verdwijnen (of tussen de benen van Willeke van Ammelrooy), besloot ik met gevaar voor eigen leven een foto te nemen. Nadat ik met een bezem van een afstandje de deur van de evil koelkast had geopend, nam ik snel een kiekje van de monsterachtig kermitkleurige straling.

Op de foto is het misschien niet goed te zien, maar langzaam maar zeker kroop er een dampende smurrie uit de pan in de koelkast. Opeens moest ik denken aan een andere film uit de jaren 80, The Blob. Ik prikte er wat in met de bezem die er nog stond, in de hoop dat de vleesetende drilpudding zou schrikken en zich terug zou trekken. Ik zag al vlezige stukjes in de drab en herinnerde mij opeens weer dat de buurman daarnet lethargisch met een lege halsband over straat liep. Maar wacht, dit komt me bekend voor. Het was natuurlijk de erwtensoep die ik vier weken geleden had gemaakt!

Ingrediënten
4 liter water
500 gram (varkens)schouderkoteletten (zonder gebeente)
250 gram gerookte spekblokjes
1 kilo spliterwten
2 uien
1 grote winterpeen (of 2 kleine)
1 flinke knolselderij (met blaadjes)
2 preien
zout & peper
1 à 2 rookworsten

Bereidingswijze
Zet een pan op met het water. Snij het vlees (behalve de rookworsten) in blokjes mocht dit nog niet gebeurd zijn, en gooi het in de pan. Als het water gaat schuimen, kun je dit met een spaan verwijderen. De spliterwten moeten van te voren goed met koud water gewassen worden, daarna kunnen ze ook in de pan. Snij de rest van de groenten in stukjes, blokjes of ringen, waarbij de winterpeen en de knolselderij eerst geschild dient te worden. Bewaar de blaadjes van de knolselderij en snij deze ook fijn. De bittere stengels kunnen weg. Ondertussen blijven roeren in de pan, om de erwten lekker los te houden en natuurlijk om aanbranden te voorkomen. Laat de pan met alle groenten rustig een paar uur pruttelen en inkoken maar vergeet niet af en toe te roeren. Breng daarna op smaak en zout en peper. Het beste kun je de rookworsten (in schijfjes) pas toevoegen als de snert is afgekoeld en ingedikt (de lepel blijft rechtop staan). Nog beter is om deze een dagje in de koelkast te laten staan en deze pas weer op te warmen bij het serveren. Daar hoort natuurlijk traditioneel roggebrood met katenspek bij.

De soep is uitstekend geschikt om in te vriezen, maar laat deze niet te lang in de koelkast staan…

Gulyas Leves – Hongaarse goulashsoep

Het is herfst, dus is het er weer voor: goed gevulde Hongaarse goulash soep oftewel Gulyas Leves. Onderstaand een heerlijk recept voor een kom of 10-12.

Benodigdheden:
500 – 600 gram rundvlees (liefst lende, maar braadlappen mag ook);
2 uien;
2 teentjes knoflook;
1 flinke winterwortel;
paar takken bladselderij;
2 rode paprika’s (zoete indien mogelijk);
2 rode Spaanse pepers;
200 gram tomatenpuree;
400 gram aardappelen;
paprikapoeder;
kruidnagelpoeder (tjenkeh);
karwijzaad (kummel);
bakboter;
zout en peper;
halve fles rode wijn;
1,5 tot 2 liter water.

Voorbereidend werk:
snij het vlees in dobbelsteentjes van ongeveer 1,5 cm;
snipper de uien fijn;
pel de teentjes knoflook;
snij de wortel en paprika in kleine blokjes;
snij de bladselderij fijn;
snij de pepers fijn en verwijder eventueel de zaadjes.

De bereidingswijze:
Pak een flinke soeppan (4 liter). Fruit de gesnipperde uien in een flinke klont gesmolten boter fijn en pers de teentjes knoflook er boven uit. De teentjes knoflook horen weliswaar niet in het originele recept van Hongaarse goulash, maar het geeft net een beetje extra smaak. Bak dit samen met twee theelepels karwijzaad mee en voeg vervolgens een beetje zout toe. Gooi het in blokjes gesneden rundvlees erbij en bak dit goudbruin maar niet gaar. Nu is de tijd gekomen om wat groenten toe te voegen: de wortel, bladselderij, paprika’s, Spaanse peper en tomatenpuree kunnen in de pan gemikt worden. Wanneer je niet van pittig houdt (of gasten hebt die meteen gaan gillen als iets “heet” is), kun je de pepers ook weglaten, ikzelf gooi er liever nog wat extra paprikapoeder bij om de echte originele goulashsoep te benaderen. Belangrijk is ook dat je er nu wat kruidnagelpoeder (ook wel tjenkeh genoemd) aan de pan toevoegt. Je kunt verder variëren met nog wat karwijzaad of typische Hongaarse kruiden die je vermoedelijk wel bij de plaatselijke toko kan krijgen.

Een essentieel bestanddeel van soep blijft toch wel water. Vul de pan dus met circa 1,5 tot 2 liter water. De liefhebbers gooien er nu nog een halve liter rode wijn bij. Dit komt de smaak ten goede, maar is geen must. Zout en peper toevoegen (wees niet zuinig!) en dek de pan af met een deksel. Laat de boel lekker sudderen tot het vlees lekker zacht begint te worden. Dit kan 20 minuten duren maar ook een uur, en vergeet niet af en toe te roeren als je het vuur nog redelijk hoog hebt staan. Als je “echte” aardappelen hebt gekocht, eerst even koken in de schil totdat ze bijna gaar zijn, daarna pellen en in blokjes snijden. Heb je echter de makkelijke kant-en-klare aardappelblokjes gekocht dan kun je die toevoegen en naar smaak misschien nog een beetje zout en/of paprikapoeder. Het paprikapoeder en de aardappels zorgen voor binding en maken de soep dus wat dikker. Het is daarom niet nodig om maïzena of een ander bindmiddel te gebruiken. Als de soep na een tijdje nog niet is ingedikt, gebruik dan een beetje bloem. De soep is klaar wanneer de aardappelblokjes gaar zijn. Serveer loeiheet met sneetjes witbrood en een goede stevige wijn, bij voorkeur uit de Eger-streek uit Hongarije.

Jo Etvagyat!