Tag archieven: Stevie Ray Vaughan

Jaarlijst 2011: #9

9. Bill Orcutt – How The Thing Sings
Wanneer ik de hoes van deze geweldige lp vasthoud, kan ik zelden een grijns onderdrukken. Ik mijn gedachten zijn namelijk enkele Stevie Ray Vaughan-fans gigantisch geschrokken nadat ze How The Thing Sings blind kochten op basis van de verzameling plectrums van hun held op de cover. Ze hadden natuurlijk beter moeten weten, toen ze de naam Bill Orcutt lazen. Bekend van de inmiddels opgeheven noiserockact Harry Pussy weet hij ook solo ieder haartje recht overeind te krijgen.

How The Thing Sings borduurt verder op zijn solodebuut New Ways To Pay Old Debts uit 2009. Nog steeds agressief, nerveus en nietsontziend bespeelt Bill Orcutt de snaren van zijn gitaar (waarvan er soms bewust een aantal ontbreken). Willekeurige bluesakkoorden, instinctief jammen in de open ruimte, kreunen wanneer het uitkomt; deze nieuwe lp geeft een gevoel van vrijheid maar ook een heleboel onrust. Melodie en nuance zijn ver te zoeken in een wereld waar complexiteit en geweld heersen. Het is daarom lastig om door dit persoonlijke document heen te prikken. Zelf heeft hij het er soms ook moeilijk mee, getuige het gehijg aan het slot van Til I Get Satisfied. In de eindeloos lange afsluiter A Line From Ol’ Man River trekt hij nog even alles uit de kast en jaagt hij er tevens iedereen op. Dit vinyl mag een verademing heten, wanneer je die lieve akoestische muziekjes even genoeg gehoord hebt.