Tag archieven: Digitalis

Jürgen Müller

Het is algemeen bekend dat het geluid van kalm stromend water een rustgevende werking op de menselijke geest heeft. Dat heeft waarschijnlijk te maken met onze oerinstincten, die ons vertellen dat we niet zonder water kunnen. Horen we water, dan voelen we ons veilig en vertrouwd en kunnen we ons innerlijk als vanzelf overgeven aan een meditatieve staat van ontspanning. Of iedereen dat ook heeft bij new age muziek valt te betwijfelen, hoewel het genre vaak hand in hand gaat met waterige (natuur)geluiden. Een mooi voorbeeld is de recentelijk verschenen lp Science Of The Sea van Jürgen Müller.

Achter deze release gaat een hele geschiedenis schuil. Jürgen Müller (1948, Hamburg) was een Duitse student oceanografie die eind jaren zeventig wat keyboards installeerde op zijn woonboot in Heikendorf. Ongeoefend maar geïnspireerd geraakt door onder meer zijn onderzoek op de Noordzee wist hij zijn fascinatie voor de raadsels en romantiek van de grote zeeën om te zetten in geluid. Honderd exemplaren van zijn eerste en enige album – uitgebracht in 1982 – vonden hun weg naar familie en vrienden, en bereikten nooit de juiste mensen om zijn muziekcarrière de juiste richting op te duwen. Zodoende stierf deze een stille dood. De originele tapes kwamen kort geleden in handen van Digitalis Recordings, zodat deze plaat toch nog de waardering kan ontvangen die ze verdient. Een biografie om van te smullen, of misschien zelfs in twijfel te trekken. Een zoektocht op Google sluit het ene noch het andere uit.

Zonder het waarschijnlijk zelf te weten, heeft Jürgen Müller ruim dertig jaar geleden de essentie van new age en kosmische musik te pakken gekregen. Langzaam golvende keyboardtapijten en effecten als borrelende luchtbelletjes, drijvend op een klankpalet die het beste van Hans-Joachim Rödelius en andere avant-garde muzikanten uit die tijd weer naar boven haalt. En dat voor iemand die zonder ervaring en kennis aan de slag is gegaan met geleende en tweedehands instrumenten. Goed, hier en daar druppelt er wat amateurisme doorheen en het geluid is aan de ondiepe kant, maar dat komt de charme van dit album alleen maar ten goede.

Als ik op dit moment naar mijn persoonlijke hitparade kijk, concludeer ik dat new age steeds vaker als inspiratiebron dient voor nieuwerwetse al dan niet experimentele muziek. New age en synthesizers zijn weer cool, en is niet langer gedoemd om alleen bij stoffige reformwinkels in de schappen te liggen. Deze “heruitgave” van Science Of The Sea komt dus allerminst ongelegen. Helaas is deze recensie alweer te laat om het vinyl aan te prijzen; de vijfhonderd exemplaren zijn reeds overal uitverkocht. Gelukkig zijn de digitale bestanden ongelimiteerd verkrijgbaar.

Niggas with Guitars

Bij een naam als Niggas With Guitars denk je in de eerste instantie misschien aan een gelegenheidsbandje bestaande uit de vriendenclub van 50 cent die (geïnspireerd door 20.000 uur Guitar Hero spelen) de cross-over rap / rock weer nieuw leven in wilt blazen. Helemaal uitsluiten kunnen we dat niet, want wie er achter Niggas With Guitars schuilgaat, blijft vooralsnog een mysterie. Maar met rap of rock heeft het in ieder geval weinig te maken, afgaande op het debuutalbum Ethnic Frenzy op Digitalis. Dit is de overtreffende trap van hypnagogische muziek: bedwelmend, vertragend en dromerig. We stellen ons voor dat het witch house genre in een strijd is gewikkeld met new age en andere afgekloven synthklanken, hier en daar versiert met een druppende Roland 808. Alsof één nummer van vier minuten is opgerekt tot iets meer dan een half uur. Donker is de muziek ook, maar dat heeft niets met huidskleur te maken. De naar beneden gepitchte vocalen in Ethiopia Control bijvoorbeeld, brengen de nachtmerrie wel erg dichtbij. De vervaarlijke drones vormen de rest van het drama, in gedachten gevisualiseerd met een klassieke Italiaanse horrorfilm. Grote kans dat er ook in de platenzaak zich een horrorfilm zal afspelen: er zijn slechts tweehonderd exemplaren van het vinyl in omloop. Dat is het deze trip wel waard.

Niggas With Guitars – E.F.O.

Sanso-Xtro

Dit filmpje in inmiddels al een jaar oud, maar vat de muziek op het fonkelnieuwe album Fountain Fountain Joyous Mountain van Sanso-Xtro perfect samen. Mysterieus, betoverend, vaak donker, soms kleurrijk. De inmiddels weer naar Zuid-Australië terugverhuisde Melissa Agate heeft ruim de tijd genomen om met een opvolger te komen van haar debuutalbum Sentimentalist. Ze speelt dan ook alle instrumenten zelf: gitaar, synthesizer, harmonica, accordeon, melodica en zelfgemaakte percussie-instrumenten. Haar achtergrond als drummer wordt in dat laatste wel duidelijk met hoorbare invloeden uit de kosmische krautrock en jazz. Subtiel brengt ze haar melodieuze klanken naar voren, te allen tijde een minimalistische compositie aanhangend, doch met veel onderhuidse details. Haar hier en daar opduikende fragiele stem maakt het helemaal af. Ingenieus album, dat ook nog eens heel mooi klinkt. Fountain Fountain Joyous Mountain wordt uitgebracht op cd en vinyl bij Digitalis.