Tag archieven: Innercity

Augustus 2012

Drukke maand. Naast Djin Aquarian & Plastic Crimewave Sound, drie lp’s met Timo van Luijk, Nils Rostad, Diamond Terrifier en Goat was het aanbod deze maand bijna niet te overzien. Een paar releases staken boven het maaiveld uit. In 2010 riep ik Before Today van Ariel Pink’s Haunted Graffiti uit tot plaat van het jaar, en na enige doordringtijd blijkt opvolger Mature Themes net zo vermakelijk. Volwassen kun je de psychedelische retropop nog steeds niet noemen, al zijn er tekstueel wel stappen gemaakt die de mondhoeken verder richting oren doen krullen. Het titelnummer en Symphony Of The Nymph zijn onweerstaanbare hits, maar ook onderstaande videoclip geeft goed aan waar het album om draait.

Als liefhebber van het werk dat Ben Chasny uitbrengt onder de naam Six Organs Of Admittance, heb ik uitgekeken naar Ascent op Drag City. Toch is het even schrikken als je psychedelisch en folky fingerpicking verwacht. Comets On Fire fungeert op dit album namelijk als backing band en dat is te merken. Ascent heeft bij vlagen meer weg van Sleepy Sun of zelfs een stonerrockband dan van een Robbie Basho. Gelukkig duiken er voor de variatie ook nog wat fraaie akoestische nummers op. Een verfrissend album. Voor diegenen die toch liever rust zoeken in dit genre: Daniel Bachman met Oh Be Joyful is een aanrader.

Met een concert van Fushitsusha in het vooruitzicht is er bij mij hernieuwde interesse ontstaan in het Japanse PSF label. Het album 3rd van de gitarist Atsushi Reizen, van eerder dit jaar, is er eentje om in te lijsten. Prachtige, subtiele gitaarambient als een langzaam voorbijtrekkend landschap. Meer recent vonden oude opnames van Satoshi Sonoda en Hisato Higushi de weg naar een release op PSF. De compilatie Mimi-Nuki van eerstgenoemde brengt een weird overzicht van de experimenteerdrift tijdens de jaren 80, waarbij ook Merzbow nog even in een gastrol voorbij komt. Early Works van Higushi is samengesteld uit enkele liveopnames uit halverwege jaren 90, toen zijn fragiele, welhaast androgyne stemgeluid en miniem gitaargetokkel op z’n best was. Een goede reden om Bara Bara Na Bamen, uitgebracht in februari door Apollolaan Recordings, ook nog eens op te zetten.

Meer nieuws uit Japan komt van Peter Brötzmann, Masahiko Satoh & Takeo Moriyama. Of eigenlijk uit Polen, want Yatagarasu is opgenomen in Krakau. Gewapend met alt- en tenorsax, klarinet en taragot gaat de Duitser in gevecht met de twee Japanners op piano en drums, waarbij een intens en veeleisend freejazz stuk ontstaat. Nog niet genoeg energie opgezogen? Dan is misschien – in een heel ander genre – Wild Beyond Belief van Satan’s Satyrs iets: meedogenloze en vuile rock ’n’ roll dat bij vlagen metal en hardcore trekjes lijkt te hebben. Daarbij vergeleken is het gratis te downloaden album Pus Mortem van Black Pus bijna vriendelijk en aangenaam te noemen. Achter deze noiserock act gaat Lightning Bolt drummer Brian Chippendale schuil, dus je bent gewaarschuwd.

Echt rustig worden we pas van de Feedback Works van Eliane Radigue. Deze niet eerder uitgebrachte werken, verpakt in een dikke dubbel lp, omvatten geluidsinstallaties uit de periode 1969-1970. Het is nog steeds ongeëvenaard wat  de Française met minuscule verandering in klank en toon weet voort te brengen. Zeker bij nacht, wanneer er geen enkele afleiding aanwezig is, brengt haar ARP 2500 synthesizer je in vervoering. Voor ontspanning kunnen we ook altijd bij Sloow Tapes terecht. Met het recente Kali van Bul-Bul Tarang Gang haal je Indiase ragas in huis, maar vooral A Minor Prince van Innercity is werkelijk geweldig. In iets meer dan een uur wordt je opgeslokt in een grandioze space trip van lo-fi elektronica, new age en minimale kraut. Om in september weer wakker te worden.

Januari 2012

Terugkijken op de eerste maand van het jaar lijkt makkelijk: doorgaans staat januari in het teken van inhaalwerk uit het vorige jaar en uitkijken naar wat komen gaat. Inhaalwerk had ik inderdaad genoeg. Ik typte over een nieuwe cassette van Floris Vanhoof, de lp’s van Adolf Butler en Ping Pong Tactics en de mysterieuze release van Teen Radiation. Opvallend is dat al deze acts uit Nederland en België komen. Van een opleving wil ik echter nog niet spreken; België heeft daar sowieso geen last van, daar is de kwaliteit doorgaans altijd goed.

In mooi voorbeeld van dat laatste is de plaat Terrestreality van Innercity op Aguirre Records. Antwerpenaar Hans Dens gaat hier aan de slag met spacy elektronica met een donkere, maar ook speelse, psychedelische ondertoon. De lp behoort tot de betere van het einde van 2011, en die te laat ten gehore kwam om de jaarlijst te halen. Zo ook het spannende en knap gemaakte 1975 van violist C. Spencer Yeh, dat bol staat van de improvisatie elektronica. Ook van de No-Neck Blues Band zou je misschien een andere stijl verwachten dan op YTIU te horen is. De improvisatietalenten van dit ensemble zijn echter te goed om de elektronica en krautrock zomaar aan de kant te schuiven.

Tot zover de korte samenvatting over het inhaalwerk; we leven in 2012 en dus luisterde ik merendeels naar de eerder beschreven nieuwe albums van Ilyas Ahmed en The Doozer. Zoals gewoonlijk was er meer. Drie albums op favoriet Blackest Rainbow Records kwamen iets later uit dan gepland en zo mag ik Isengrind, Ben Nash en de samenwerking van Koel Holtkamp en Chris Forsyth tot de beste releases tot nu rekenen, genres als psych folk, ambient en gitaardrones verkennend.

Nog zo’n hardwerkend label is Editions Mego. Er valt iedere week wel weer wat te beleven, waarbij de laatste releases van Mark van Hoen, Daniel Menche en Tyme. met Tujiko Noriko nog de meeste indruk maakten. Het label opereert vooral in de abstracte elektronica met een vleugje pop, en deze drie albums zijn daar geen uitzondering op. Spiritual Church Movement van Perispirit komt uit bij Digitalis, maar past qua muziek misschien wel in dat rijtje. Ricardo Donoso en Luke Moldof gaan hier in gevecht met elkaar en hun eigen analoge instrumentarium, de geboorte van een melodisch, gedetailleerd maar ook noisy geluidslandschap. Nog een aanrader in de experimentele elektronica? Imbogodom met And They Turned Not When They Went, een bevreemdende samenwerking tussen Alexander Tucker en Daniel Beban.

Soms heb je behoefte aan wat meer exotica. Na de geweldige verzamelaar To What Strange Place van vorig jaar, hebben we met Don’t Trust Your Neighbors: Early Albanian Traditional Songs & Improvisations op Hinter opnieuw een compilatie in handen met muziek uit het voormalige Ottomaanse rijk, uit lang vervlogen tijden. Opgefokt en melancholisch, en zeker weer eens iets anders. Kijkend naar andere werelddelen dan Europa en Amerika dan is de heruitgave van Obi Agye Me Dofo: groovende afrofunk en –beat van het Ghanese Vis-A-Vis uit de jaren zeventig van de vorige eeuw een dikke aanrader. In Azië is ook nog genoeg te beleven, getuige de samenwerking van Japanse psychrockers Up-Tight met de Argentijnse muzikant Anla Courtis. Of de debuut plaat van Majutsu No Niwa, de band van Rinji Fukuoka (Overhang Party). Eén van de hardste bands op aarde live, wordt er gezegd. Sylvania 7027 Live is – zoals de titel doet vermoeden – een registratie van deze sonische terreur.

Genoeg te beleven dus in januari. Geen momentje rust want in februari staan weer een hoop mooie releases op stapel.