Tag archieven: Razen

Razen – Remote Hologram

Voor het Belgische duo Razen wordt dit jaar niet alleen het meest productieve tot nu toe, ze staan ook voor een doorbraak in de hedendaagse minimalistische drone muziek. Zoals de split lp met Sheldon Siegel, enkele tapes en het vorig jaar besproken Rope House Temper nog relatief onder de radar bleven, zo zal de gloednieuwe dubbel lp Remote Hologram van Brecht Ameel en Kim Delcour boven alles in de eigentijdse avant-garde uitsteken, een nieuw ijkpunt vormend voor de moderne deep listening.

Remote Hologram bestaat uit twee delen die elk een lp in beslag nemen. In het eerste deel wordt het tweetal in hun live improvisatie bijgestaan door David Poltrock, wiens naam ook verbonden is aan de studio waar de drie nummers werden opgenomen. Hij bespeelt één van de oudste elektronische instrumenten: de Ondes-Martenot, een soort klavier dat geluidsgolven genereert door te variëren met frequenties in een elektronenbuis. Samengebracht met oeroude instrumenten als de Hindoestaanse santoor, de bombus en schalmei ontstaat er een ruimtelijke verbroedering tussen Middeleeuwse tradities en retro-moderniteit, gekanaliseerd in ethnische psychedelica en bezwerend minimalisme.

In het tweede luik Rust Constellations focust Razen zich op meer uitgedachte composities, die – veelvuldig gebruikmakend van een orgel – meteen doen denken aan enkele muzikale werken van Hermann Nitsch. De aanhoudende rituele klanken verbergen een gewelddadige intensiteit, slechts in toom gehouden door de erfenis van de grootmeesters van weleer. Het weerhoudt de luisteraar er nauwelijks van om in een diepe trance te geraken, enkele scherpe noten en bewegingen ten spijt. Deze tweede lp werd onder andere opgenomen in een kerk met behulp van een vintage calibrator voor trillingen, en met Paul Garriau (ook al aanwezig op het voorgaande Rope House Temper) die de draailier bespeelt.

Op een plaat waar de modulaire synthesizer evenveel aanzien geniet als de barokfluit, hebben de multi-instrumentalisten Ameel en Delcour hun huidige topvorm bereikt. Dit dubbelspel op vinyl is een bijna tachtig minuten durend hoogtepunt van akoestische drone, oprechte improvisatie en esoterische muziek van toen en nu. Remote Hologram verschijnt 15 november op het KRAAK label in een editie van driehonderd exemplaren.

Razen is dit jaar nog live te aanschouwen:
24 oktober – Netwerk, Aalst
15 november – Eastern Daze Festival, Gent
23 november – Oude Kerk, Sint-Agatha-Berchem
5 december – Les Ateliers Claus, Brussel

Razen – Rope House Temper

In de herfst van 2009 nam Brecht Ameel samen met Bart Reekmans en Kim Delcour twee sessies op, die een half jaar later verschenen op een split lp met het eveneens Belgische freejazz improvisatiecollectief Sheldon Siegel. Razen is de naam waaronder ze opereren, al dan niet bewust verwijzend naar het bewegelijke geluid dat ethnotrance en drone omvat en refereert aan lang vervlogen tijden als ook aan modern experimenteel minimalisme. Deze maand verschijnt het nieuwe album, Rope House Temper.

Vandaag de dag zijn Brecht Ameel en Kim Delcour de overgebleven leden van Razen. Ze worden bijgestaan door een bont gezelschap: Pieter Lenaerts op contrabas, Suchet Malhotra doet de percussie en Paul Garriau bedient de draailier (“hurdygurdy”). De wisselende samenstelling is typisch voor Razen, dat volgens Ameel meer een idee is dan een band. Toch is met het vertrek van Reekmans het geluid veranderd: met het verdwijnen van de drukke tribal percussie en koperblazers is meer rust in het spel, waarin iedere muzikant zijn specifieke klanken kan laten horen.

(foto: Peter Verdee)

Met instrumenten als santoor, bouzouki, lamellofoon, schalmei en draailier lijkt Razen zich terug te willen werpen naar de Middeleeuwen. Voor recensenten is het moderne Google echter een uitkomst bij de beeldvorming van dit exotische instrumentarium. De muziek op Rope House Temper maakt eveneens verbinding tussen het verleden en heden. Samen met onder andere de doedelzak en tabla gaan deze voorwerpen op ontdekkingsreis in de voor de meeste vreemde tijdsperiode. Het is één van de krachten van het album: eigentijdse composities uitgevoerd zonder een bovenmatige vaardigheid of kennis, doch met respect voor het akoestische karakter en de etnische aspecten van de instrumenten.

Hoewel het primitieve en Middeleeuwse duidelijk herkenbaar is, waaiert Rope House Temper een behoorlijk aantal richtingen uit. Geografisch gezien ligt de muziek een aantal duizend kilometers ten oosten van hier, maar de bezwerende Indiase klanken kunnen door subtiele wisselingen in het geluid net zo goed uitgelegd worden als rituele ambient, primitieve folk of psychedelische jams. Met keelzang sluit Razen de vijftig minuten af, maar dan hebben ze nog een verrassing in petto.

Het laatste half uur wordt in beslag genomen door Aztek Vampire Riddles, een improvisatiesessie opgenomen in de Q-O2, een werkplaats voor experimentele muziek en klankkunst in Brussel. Het bijzondere hiervan is dat Andrew Liles, een Engelse geluidskunstenaar die in het verleden samenwerkte met onder meer Nurse With Wound en Current 93, deze track onder handen heeft genomen. Wat er precies aan is gesleuteld kan ik niet zeggen, doch het expressieve knip- en plakwerk geeft Razen een duidelijke Liles-signatuur mee.

Rope House Temper verschijnt bij KRAAK.