Tag archieven: Underwater Peoples

Dolphins Into The Future – Canto Arquipélago

Het moet een inspirerende omgeving zijn, archipel de Azoren. Grillig gevormde vulkanische eilanden, doorlopend geteisterd door de woest beukende golven van de Atlantische oceaan, en bedekt met wilde natuur. Een geïsoleerde plek, waar het omringende water zowel vriend als vijand is. Schoonheid en drama gaan hier hand in hand. Iemand die het kan weten is Lieven Martens, die recent een aantal maanden verbleef op de vulkanische kegel Pico. Als Dolphins Into The Future brengt hij met het zijn nieuwste album Canto Arquipélago een heus eerbetoon aan de eilandengroep.

Door middel van field recordings ademt het album al direct in de openingstrack Jardim Dos Tufãos het klimaat van de Azoren. We horen hoe de oceaan meedogenloos op de kust slaat, de briesende wind en regen, maar verderop ook hoe de kleurrijke natuur (vogels, krekels) tevens rustgevend kan zijn. Het versterkt de new age elementen waarmee deze plaat doorspekt is. De elektronische effecten die schijnbaar spontaan uit de synthesizer komen borrelen en vanaf het begin het geluid van Dolphins Into The Future kenmerken en van een uniek geluid voorzien, zijn alom aanwezig. Ze zorgen onherroepelijk voor een meditatieve staat, of in ieder geval een heerlijk slaperig gevoel waarbij je jezelf op een exotisch eiland waant.

In vergelijking met eerder werk van Dolphins Into The Future, wordt er op Canto Arquipélago meer gebruik gemaakt van percussie. Niet zozeer om een ritme aan te duiden als wel om een gevoel van traditie over te brengen. Het nummer Verde gaat hierin nog iets verder dan het eerder genoemde openingsnummer. De omgevingsgeluiden nemen eveneens een prominentere plek in dan voorheen en we horen zelfs een soort vertraagde zang voorbij komen. Of dit een bewust pad is dat Lieven Martens heeft gekozen, zal de toekomst uitwijzen. Het helpt hem hier wel te slagen in dit eerbetoon aan de Azoren.

Na het beluisteren van Canto Arquipélago vraag je jezelf af waarom niet meer muzikanten verlichting zoeken op deze eilanden. Het licht lekker centraal in de Atlantische oceaan en je kunt er gewoon met euro’s betalen. De fenomenale natuur en de afgezonderde ligging doen je ongetwijfeld nadenken over het nietige bestaan van de mens, doch ook hoe volhardend men kan zijn in overleven. Bij mrbungle.nl staat in ieder geval een bezoekje aan de Azoren direct bovenaan de verlanglijst. Tot dan, droom ik lekker weg met deze lp op Underwater Peoples Records.

Jaarlijst 2011: #5

5. Julian Lynch – Terra
Julian Lynch – een doctor in de ethnomusicologie – heeft met zijn derde album Terra wederom een heerlijk relaxed en kleurrijk album neergezet. Met een mix van folk, pop, jazz, americana, psychedelica, ambient en Oosterse klanken kun je gerust stellen dat hij in het bezit is van een unieke sound. Nergens is het een volgepropt rommeltje echter; de tien songs zijn goed uitgedacht en gebalanceerd. Wat Terra ook sterk maakt is de ultiem ontspannen sfeer die het luisteren ervan oproept. Heerlijke zondagsmuziek dus (ook voor door de week). Terra kwam eind april uit bij Underwater Peoples Records, en toen schreef ik er dit over.

In 2010 schopte Julian Lynch met het Mare album het tot nummer zes, dit jaar met Terra dus een trede hoger. Dat zegt terecht dat Julian Lynch progressie boekt, zijn sound verfijnt, en hopelijk een glorieuze toekomst tegemoet gaat.

Julian Lynch – Terra

Normaal gesproken blijf ik niet zo lang bij eenzelfde muziek hangen. De houdbaarheidsdatum van het gemiddelde album dat voortijdig op internet verschijnt, loopt meestal af tot drie dagen na de release. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. De titel van dit stuk doet waarschijnlijk al enkele vermoedens rijzen dat Julian Lynch er één van is. En inderdaad, zijn tweede plaat Mare “schiep hoge verwachting voor de opvolger”, zoals ik in december typte. Lynch is een blijvertje, getuige de kwaliteit van Terra, zijn derde.

Dat Terra ook weer prima bevalt, heeft in ieder geval niet te maken met progressie of vernieuwing ten opzichte van zijn voorganger. Opnieuw wordt er schijnbaar achteloos gespeeld met folk, pop, americana, psychedelische jams en zelfs new age totdat er als vanzelf een hangmatsfeer ontstaat. Misschien wel diezelfde hangmatsfeer die we bij zijn jeugdvriend Matt Mondanile van Ducktails tegenkomen. Maar waar Ducktails zich schuldig maakt aan stonede surfmuziekclichés (no offence) gaat Julian Lynch een stap verder. Met toevoeging van een klarinet, saxofoon, harmonica, piano, synthesizer en verschillende percussie-instrumenten is het geluid van Terra een stuk gevarieerder. Dit overigens zonder dat dit ten koste gaat van het lome en ontspannen gevoel, in de niet-instrumentale nummers mede mogelijk gemaakt door zijn vaak onverstaanbare zang.

Julian Lynch – Terra

Als bijna afgestudeerde doctor in ethnomusicologie maakt Lynch optimaal gebruik van de diversiteit in de muzikale tradities, bijna de gehele aarde overdekkend (ik ga er voor het gemak even van uit dat de titel van het album verwijst naar het Latijnse woord “terra”). Hij schemert met Oosterse invloeden, Indiase ritmes, Afro-Amerikaanse jazz en Europese drones en ambient. Je zou bijna zeggen dat 26-jarige de hele wereld al moet hebben gezien, maar de waarheid is iets minder exotisch. Ridgewood en Madison worden in de gemiddelde reisgids ongetwijfeld niet benoemd als meest inspirerende steden. Toch weet Lynch de omgeving waarin hij verkeerd prachtig muzikaal te vertalen: het keurige, gemoedelijke en kleine Ridgewood tegenover de kleurrijke doch afstandelijke grote stad Madison. Het is misschien een rare vergelijking, maar zo luistert dit album ook: als het beste van twee werelden.

Klopt, het is nog geen drie dagen geleden dat Terra uitkwam bij Underwater Peoples. Is een potentiële hoge notering in de jaarlijst daarom een voorbarige conclusie? Ik denk het niet. Dit derde album van Julian Lynch is één van de meest ontspannen albums die ik de afgelopen tijd heb gehoord, terwijl het toch een intense, originele en enerverende luisterervaring is. In juni gaan we maar eens kijken of hij dat ook live kan waarmaken.