Tag archieven: Jaarlijst 2013

Jaarlijst 2013: #7

ignatz_canigohomenow_cd-record

7. Ignatz – Can I Go Home Now?
Het is Bram Devens dit jaar opnieuw gelukt een geweldig album te maken in zijn karakteristieke stijl. Hoewel meer liedjes en toegankelijkheid dan ooit, is Can I Go Home Now? onmiskenbaar Ignatz, met al zijn betoverende onderhuidse schoonheid. Pre-war blues met een avantgardistische tik is de stempel die het meestal opgeplakt krijgt, maar meer dan op zijn eerdere albums klinken nu ook exotische, vooral Oosterse invloeden door in zijn nummers, alsmede country en folk. Gevarieerd doch nog steeds minimalistisch en lo-fi worstelt de Vlaamse bluesman zich door twaalf korte nummers, toch met ogenschijnlijk veel gemak en au naturel. Het is een genot om naar te luisteren. Van mij mag deze held gerust nog wel even doorgaan met het maken van muziek, grote kans dat we hem dan hier weer terugzien. Mijn eerdere recensie is hier terug te lezen.

Jaarlijst 2013: #8

tumblr_mhyp2tZXxw1qa1x4qo1_1280

8. Urpf Lanze – Procession Of Talking Mirrors
Wouter Vanhaelemeesch liet in het begin dit jaar zijn debuutalbum op de wereld los, en nog steeds zijn we niet helemaal bekomen van de schrik. Met zijn ruwe en dissonante spel op de akoestisch gitaar en zijn gegrom jaagt hij menigeen op de kast, doch het luisteren naar Procession Of Talking Mirrors blijft fascineren, een onzichtbare aantrekkingskracht uitoefenen. Echt blues kun je het niet noemen, of je moet dat uit een bepaalde droefheid in de muziek kunnen halen. Pure folk evenmin, of de dikwijls gebruikte term “akoestische black metal”. Nee, zoals ik al in deze recensie typte, heeft Urpf Lanze een plekje ontdekt in de Belgische underground waar niemand weet van had, met een buitengewoon bijzondere techniek en een uitzonderlijk album.

Jaarlijst 2013: #9

sky-needle

9. Sky Needle – Debased Shapes
2013 was absoluut het jaar van Sky Needle. Niet alleen deden ze een succesvolle tournee door Europa (ze belandden in deze jaarlijst van beste optredens), hun tweede album Debased Shapes werd alom gewaardeerd. Ook in huize mrbungle, getuige deze eerdere recensie. Het genietingmoment van deze plaat kent gelukkig geen piek; nog steeds is luisteren naar de DIY improvisaties van dit zevenkoppige Australische collectief een bezwering van psychedelische pop waar je jezelf met moeite van los kan maken. Naast de beheersing van hun zelfgemaakte instrumenten is de koortsachtige voordracht van frontvrouw Sarah Byrne daar debet aan. Sky Needle is daarmee een band als geen ander, en Debased Shapes een plaat om niet te missen!