Tag archieven: Maan

Jaarlijst 2012: Live

1. Bill Orcutt, Incubate festival, Tilburg, 12 september 2012
Op het festival met zo’n beetje de leukste sfeer van Nederland kan je ook zomaar op een woensdag in september getuige zijn van één van de beste optredens van het jaar. Voormalig Harry Pussy-gitarist Bill Orcutt loopt vanwege een foutje met zijn koffer al vier dagen in hetzelfde kloffie rond. Dat doet hem alleen maar meer inleven in zijn rol van avant-gardistisch bluesmuzikant. Zijn ingewikkelde en onnavolgbare composities op de akoestisch gitaar, geworteld in de Amerikaanse traditie, komen daardoor nog beter uit de verf. Dat krakende en primitieve geluid hoort erbij. Ook fijn van Incubate: de show is opgenomen en hier terug te luisteren.

2. Alkerdeel, Les Ateliers Claus, Brussel, 18 mei 2012
Op dit naar eigen zeggen pre-apocalyptische feestje van Gonzo (circus) – vanwege het twintig jarig bestaan van het blad – kwam maar bar weinig publiek op af. Of we konden het niet zien, want tijdens het optreden van de Vlaamse black metal band Alkerdeel was het dermate mistig in de zaal dat je niet meer eens kon vertellen of je nog bier vasthield. Alkerdeel heeft ook geen flitsende lichtshow nodig om indruk te maken, in hun typische boerse en oldskool stijl. Ook in de langere en langzamere stukken weet de band de ogen van het publiek de goede kant uit te sturen, die wanhopig proberen wat van de schimmen op het podium te maken.

3. Girlseeker, Kraak festival, Aalst, 3 maart 2012
Het was halverwege de middag op het altijd gemoedelijke Kraak festival. Nog geen tijd voor dronkemanstoeren zou je zeggen. Op het podium, voor de onwetende toeschouwer, een aantal nerds uit Denemarken die nog veel moeten oefenen. Hun grootste hit is dan nog niet eens op  plaat verschenen. De werkelijkheid is anders. Het volgende citaat uit Stefan’s verslag geeft de idiote sfeer tijdens dit optreden uitstekend weer: “Er zijn niet veel bewust slappe new wave bands die een paar honderd zwalkende figuren trashend en fistpumpend achterlaten.”

4. Urpf Lanze, Nest, Gent, 8 december 2012
Het laatste concertbezoek van het jaar, en ondanks dat hij er zelfs niet blij mee was, een zeer indrukwekkend optreden. Denk aan de kapotte blues van Bill Orcutt (zie #1) op z’n Vlaams, doch minder melodieus en agressiever. Mocht je nog twijfelen aan dat laatste: het boze gegrom in de microfoon neemt naarmate het optreden vordert in volume toe en het woest weggooien van zijn toch al ontstemde akoestische gitaar aan het einde laat het publiek enigszins overdonderd achter. Het eerste album, Procession of Talking Mirrors, verschijnt in januari.

(foto: Peter Verdee)

5. Maan, Les Ateliers Claus, Brussel, 11 oktober 2012
Misschien niet zozeer vanwege het fenomenale optreden van dit Gentse duo, maar vanwege de frisheid waarmee ze de Vlaamse improvisatiescene veroverden, afgelopen jaar. Hun mix van gitaarjams, folkloristische instrumenten, noisy elektronica, percussie en zelfs black metal-achtige zang is al even creatief als spontaan. Het debuutalbum is een kwestie van tijd; hopelijk laat die eenzelfde indruk achter.

Oktober 2012

Wijnmaand oktober was ondanks een warme week vooral een maand met veel neerslag, perfect om binnen te hangen met nieuwe muziek. Daar was geen gebrek aan. Naast de eerder besproken C S Yeh, Nathan Bowles, Xinlisupreme, Rhodri Davies en U.S. Girls kreeg ik het allemaal niet aangetypt; je houdt dus nog wat te goed in november. Maar ik sluit de maand natuurlijk niet af zonder nog wat korte opmerkingen over releases die afgelopen weken indruk op mij hebben gemaakt.

Een nieuwkomer die ik ook in de toekomst absoluut in de gaten ga houden is het Gentse duo Maan. De tape Khomeini 99 op het Smeltkop label is er eentje met een hoog spontaniteitgehalte. Door te improviseren met gitaar, bas, blokfluit, percussie, blaasinstrumenten en noisy elektronica ontstaat er een frisse mengeling van drones en improvisatiemuziek, waarbij zelfs met een black metal-achtige zang wordt geschermd.

Pikkedonker is het waar de muziek van The Cosmic Dead vandaan komt. Op de nieuwe cassette The Exalted King nemen de heren uit Glasgow je mee op een ruimtereis met groovende spacerock en monstrueuze doomdrones. Wanneer we de nieuwe plaat van Junzo Suzuki opzetten, belanden we weliswaar door een oorverdovende jam weer met beide voeten op de grond, maar een beetje duister blijft het wel. Zelfs als Suzuki overgaat op hypnotiserende bluesakkoorden. Eight-Sided Infinity is derhalve een waardig vervolg op de hier besproken Ode To A Blue Ghost, dat eerder dit jaar opnieuw uitkwam.

Acts waar we qua kwaliteit altijd op kunnen rekenen zijn Natural Snow Buildings en de hieruit ontsproten soloprojecten Isengrind en Twinsistermoon. Laatstgenoemde heeft er weer een release bij: Bogyrealm Vessels op Handmade Birds, uitgebracht in een gelimiteerde DVD box. Mehdi Ameziane wisselt weer als vanouds tussen ambient drones en psychedelische folk muziek, waarbij vooral de instrumentale stukken een prachtige indruk achterlaten. Datzelfde kan gezegd worden van Seven Pines van Daniel Bachman, alweer de derde solorelease dit jaar van deze jonge Amerikaan. Hij tekende de hoes voor Jack Rose’s postume album Luck In The Valley en daarmee kunnen we zijn muziek ook meteen in een hoekje plaatsen: virtuoze fingerpicking op de gitaar, met invloeden uit de drone en traditionele folkmuziek.

Wie tevens goed met de gitaar overweg kan is Tom Carter. De medeoprichter van Charalambides heeft onder de naam Sarin Smoke zijn derde samenwerking met Yellow SwansPete Swanson uit. Psychedelisch gitaarwerk vormt op Vent een bijzondere symbiose met ruisende noise. De opnames stammen overigens uit de tijd voordat Carter een zware longontsteking opliep, en de opbrengst gaat dan ook noodgedwongen naar het fonds dat geld bijeen brengt om zijn ziekenhuisrekeningen te kunnen betalen. Net als deze prachtige compilatie op Feathered Coyote Records.

Ter afsluiting nog een paar heruitgaven die de moeite waard zijn: Covering The Windows And Walls van Grouper verscheen deze maand opnieuw op vinyl via haar eigen label Yellow Electric. Dit album uit 2007 laat haar kenmerkende geluid met gitaarambient en fluisterende drones al goed horen. Sleep van diezelfde artieste is een fragment van haar extreem gelimiteerde en erg minimale ambient cdr release Violent Replacement, uitgebracht op 12” vinyl door het Canadese magazine Fillip. Zoals gewoonlijk is hier haastige spoed geboden, wil je niet veroordeeld zijn tot exorbitante prijzen op Discogs.com. Dat kun je ook nog weleens hebben met oude platen van Sensations’ Fix, de legendarische progrockband uit de buurt van Florence. RVNG Intl. heeft met Music Is Painting In The Air een heerlijke compilatie samengesteld met nummers uit 1974 tot 1977, opnieuw gemastered door het brein achter de psychedelische en toen zeer vooruitstrevende muziek, Franco Falsini.

Zo komen we de herfst wel door.