Maand: augustus 2011

Maria Minerva

Er lopen vreemde mensen rond op de wereld. De nu 23-jarige Maria Minerva uit Tallinn, Estland is er zo eentje. Toch is ook die ene vervelende reclameslogan van dat gore frisdrankmerk van toepassing. Want de avant-garde pop van deze dame, vandaag de dag studerend in Londen, smaakt erg lekker. Neem nu de aan het begin van de lente verschenen cassette Talinn At Dawn. Of beter nog, het onlangs verschenen album Cabaret Cixous, haar eigenlijke debuut.

Maria klinkt als een typische slaapkamermuzikant: goedkope riedeltjes bespeeld vanaf nog goedkopere keyboards, de drumpatronen daarnaast uit een MS-DOS computer toverend. Dromerig lijkt ze de microfoon toe te zingen met het gebruikte kussen nog tegen haar mond geplakt. De eurohouse en belegen electro invloeden die zo nu en dan terug te horen zijn, zullen ongetwijfeld te maken hebben met haar afkomst en de tijd waarin ze is opgegroeid. Lo-fi is het ook natuurlijk, een trendy term tegenwoordig, maar oh zo toepasselijk bij haar muziek. De soms onbeholpen manier waarop haar muziek is geproduceerd is gewoon geweldig charmant.

Hoogtepunten op het gloednieuwe Cabaret Cixous (een verwijzing naar Hélène Cixous?) zijn onder andere Pirate’s Tale en Laulan Paikse Kaes. De eerste die ik noem bezit werkelijk een bijzonder aanstekelijk en origineel ritme, aangevuld met spacey new age klanken en haar sensuele stem die daaromheen kronkelt. Maria Minerva zingt geen enkel moment in de maat, maar ze likt al echoënd met haar geile gezang onweerstaanbaar aan de oren van de luisteraar. Laulan Paikse Kaes is wat minder samenhangend, een collage vormend van invloeden uit 90’s hiphop, rave en ambient, waar ze kinderlijk brabbelend over heen loopt te kreunen. Zo gemakkelijk, en toch zo heerlijk.

Cabaret Cixous is als een verfrissende waterballon in je nek tijdens een vervelende hittegolf. Is het niet cool dat je met de meest onoriginele elementen uit het verleden één van de meest originele artiesten van nu kunt zijn? Oh ja, het album komt uit bij Not Not Fun, je weet wel, het label waar ik bijna dagelijks reclame voor lijk te maken.

The Flaming Lips & Lightning Bolt

Ik vind The Flaming Lips een leuke band. Ik vind Lightning Bolt een nog leukere band. Dus toen Wayne Coyne van eerstgenoemde aankondigde dat de twee gingen samenwerken, kneep ik eens even goed in mijn arm. Is het echt waar? Jawel, diezelfde Coyne toonde op twitter de hoes die de 12” zou moeten omsluiten. Waar en wanneer die fysieke editie is te krijgen is nog niet bekend, maar alle vier de nummers zijn al wel op het internet te streamen, en er is zelfs al een videoclip van I Want To Get High But I Don’t Want Brain Damage opgedoken.

Na wat meer toegankelijke albums in de eerste helft van het vorige decennium, hebben The Flaming Lips de gekte vandaag de dag weer helemaal terug gevonden. Een compleet Dark Side Of The Moon cover album, samenwerkingen met onder andere Neon Indian en Prefuse 73, muziek op usb sticks verpakt in een gummischedel en in een foetus van gelatine, een twaalfdelige symfonie voor mobiele telefoons, et cetera. Voor 2011 hebben ze beloofd iedere maand iets nieuws te laten horen; vooralsnog zijn ze goed op weg. Op de A-zijde van deze 12”, The Flaming Lips With Lightning Bolt, laat de band hun toch wel kenmerkende psychedelische rock de vrij loop, een avontuurlijker geluid creërend, balancerend op het randje van gek en geniaal.

De noiserock van het duo Lightning Bolt staat doorgaans garant voor een prettige gehoorbeschadiging. Op de B-kant (Lightning Bolt With The Flaming Lips) laten ze inderdaad de oren flink wapperen, de gitaren als een handvol gruis tegen de pars petrosa gedrukt. NASA’s Final Acid Bath klinkt inderdaad als een boze afscheidsbrief, waar The Flaming Lips dan nog een drupje melancholie willen laten doorklinken. Het destructieve geluid van Lightning Bolt voert gelukkig wel de boventoon, het ene psychedelische patroon onbesuisd in de andere laten overlopend.

Dit zal zeker niet het laatste wapenfeit van The Flaming Lips zijn dit jaar. Ik hoop dat dit ook zal gelden voor Lightning Bolt. Voor nu vermaak ik mij prima met deze vier explosies van ongeremde zotheid.