Tag archieven: jaarlijst 2010

Jaarlijst 2010: #5

Hoewel dit tweede album van het geflipte Canadese duo Ethan Kath en Alice Glass net als het debuut geen titel heeft, verschillen deze wel degelijk van elkaar. De scherpe randen zijn licht opgeschuurd, zodat er wat minder bloedvergieten aan te pas komt dan in 2008. Zullen we dit als clichématig “volwassen geworden” bestempelen? Luister maar eens goed. Crystal Castles is een opstandige, puberale punkband zonder gitaren maar met synthesizers. Het beukt, blaast en scheurt zonder enige conventies dwars door punk, electro, rave en shoegaze heen met alle schuiven open. Volwassen mijn reet. Een adrenalinestoot met bevuild bloed. Doe Deer – nota bene een single uitgebracht op Record Store Day – jaagt iedere radioluisteraar subiet de gordijnen in. En toch, wat rustigere nummers als Celestica geven dan weer een serene rust, voor zover dat bestaat in rave muziek. Laten we het dan maar “mellow” noemen. Een sample van Sigur Rós in Year Of Silence doet eveneens vermoeden dat het rebelse zich anders uit dan op het debuut. Geen probleem. Zelf ben ik ook weer een jaartje ouder geworden, en misschien ook wel wat meer mellow. Een top 5 plek dus voor Crystal Castles.

#05. Crystal Castles – Crystal Castles (II)
#06. Julian Lynch – Mare
#07. Zola Jesus – Stridulum II
#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Jaarlijst 2010: #6

Julian Lynch, ergens opererend in hetzelfde Amerikaanse psych-folk-pop gebied als Ducktails en Real Estate, is een eigenzinnig muzikant. Als werknemer van het instituut Smithsonian Folkways Recordings en student ethnomusicologie heeft hij net even een andere voorgeschiedenis dan een ander. De mistige folk klanken op zijn tweede langspeler Mare hebben daarom duidelijk meer om het lijf dan alleen maar getokkel op de gitaar. Met instrumenten als orgels, xylofoon, klarinet en allerlei percussie waait er een frisse wind van hedendaagse wereldmuziek door het verder dromerige, psychedelische geluidslandschap. Soms klinkt het alsof Julian Lynch een beetje klakkeloos staat te improviseren, lekker achteroverleunend. Rommelig wordt het echter nooit. Heeft de lp er inmiddels meerdere rondjes opzitten, dan kom je tot de ontdekking dat Mare juist erg minutieus van te voren moet zijn uitgedacht. Er is moedwillig gekozen voor een lo-fi geluid, maar als je goed luistert, is de productie erg gelaagd en vol met details die zich niet gemakkelijk prijsgeven. Een erg knap gemaakt album, dat hoge verwachtingen schept voor de opvolger in 2011.

#06. Julian Lynch – Mare
#07. Zola Jesus – Stridulum II
#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest

Jaarlijst 2010: #7

De op klassieke opera getrainde Nika Roza Danilova heeft met haar Stridulum ep (en uitgave 2 met drie bonustracks) een ware aardbeving veroorzaakt in de hedendaagse gothicmuziek. Door haar fabuleuze stemgeluid ontstaat er iets unieks, aangevuld met een dark wave sound helemaal volgepropt met synthesizers dat erg aan de jaren tachtig doet denken. Gooi daar nog wat monsterlijke basdrums tegenaan en je hebt het kwaliteitsgeluid van Zola Jesus. Bij gothic hoort natuurlijk een duistere, misantropische sfeer; dat wordt feilloos ingepast. Op haar vorige releases wist ze vaak niet boven de stoffige productie uit te komen, maar het heldere geluid van vandaag maakt dat Zola Jesus vooruit stormt in reputatie. Minpuntje is wel de tweede (Europese) editie van deze ep. De drie extra nummers smaken toch minder lekker dan de oorspronkelijke eerste zes. Als kliekjes. De weer later uitgebrachte ep Valusia doet het wat dat betreft beter; er staat in ieder geval één nummer op dat zich kan meten met de kwaliteit op de eerste uitgave van Stridulum.

#07. Zola Jesus – Stridulum II
#08. Beach House – Teen Dream
#09. Peter Broderick – How They Are
#10. Deerhunter – Halcyon Digest