Tag archieven: ambient

Franco Falsini – Cold Nose

Halverwege de jaren zeventig nam Franco Falsini – lid van de Italiaanse progrock groep Sensation’s Fix – zijn solo album genaamd Cold Nose op. Het was een soundtrack voor een film, die uiteindelijk nooit het publiek bereikte. De plaat gelukkig wel, en bijna dertig jaar na de originele release blijkt deze één van de mooiste parels van de Italiaanse progressieve rock uit die tijd.

Falsini was met zijn techniek de tijd ver vooruit. Zijn spel is uniek en klinkt vandaag de dag nog steeds modern. De drie stukken zijn een schoolvoorbeeld voor spacy krautrock, zuiver als kristal, en subtiele ambient, zweverig maar ook intens door de golvende EMS en Minimoog synthesizer klanken. Aan het einde van deze bijna veertig minuten durende caleidoscopische trip neemt hij verrassend de microfoon ter hand, om de luisteraar vervolgens zachtjes in slaap te zingen.

Tijdens de opnames maakte Falsini gebruik van een mechanisme van de Bio-Electronic Meditation Society, dat zijn hersenactiviteit in kaart bracht. Alleen wanneer hij alfa- (geassocieerd met ontspanning) en thetagolven (creativiteit, inspiratie, beeldend denken) produceerde, nam hij muziek op. Of dit van invloed is geweest zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar het prachtige en rustgevende resultaat spreekt eigenlijk voor zich. Terecht dus, dat het Spectrum Spools label deze klassieker vorige maand opnieuw heeft uitgegeven.

Mirrorring – Foreign Body

Ik had ‘m niet zien aankomen, en toch is het een logische samenwerking: Mirrorring, een combinatie van Grouper en Tiny Vipers. Liz Harris maakt onder eerstgenoemde naam ambientachtige soundscapes met gitaar en Wurlitzer, langzaam strepen trekkend door een dromerig, spookachtig geluidlandschap. Jesy Fortino, opererend als Tiny Vipers, bereikt eenzelfde melancholische stemming met haar kaalgestripte en trage akoestische folk, waarbij haar gefluister soms het enige is dat je uit de trance haalt. Ze vonden elkaar een aantal jaren geleden bij een optreden en sindsdien hebben de twee dames gewerkt aan het debuutalbum Foreign Body.

De plaat begint vertrouwd; Fell Sound biedt topzware ambient klanken en zweverige zang, net als op het laatste werk van Grouper, het dubbelluik A I A. Fortino horen we pas in het tweede nummer duidelijk terug, een typisch droevig singer-songwriter nummer. Daar is de bijdrage van Harris juist weer onduidelijk. Ze hebben Foreign Body dan wel samen opgenomen, maar tot nu toe klinkt het als een ordinair split album.

Gelukkig raken de verschillende stijlen verderop wat meer verstrengeld. Zachtjes getokkel wordt aangevuld met echoënde effecten en zang, of de rustig kabbelende abstracte drones krijgen verdere invulling met een meer verstaanbare stem. Het is een beetje om en om, maar toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Grouper een grotere vinger in de pap heeft gehad dan Tiny Vipers. En dat is jammer. Ik heb beide artiesten hoog zitten; dat de bijdrage van Fortino hier enigszins wordt ondergesneeuwd maakt dat Mirrorring zeker niet meer is dan de som der delen. Desondanks bevat Foreign Body prachtige meeslepende muziek die in niemand’s platenkast zou misstaan.

Overigens reist Grouper gedurende de maand maart door Europa voor haar Violent Replacement tournee, waarbij ze ook Utrecht (22 maart, onderdeel van Rumor) en Brussel (24 maart) aandoet. Het is een uitgelezen kans om de gelijknamige cdr aan te schaffen, waarop twee lange minimalistische collages te horen zijn. Jesy Fortino is duidelijk minder productief: het mooie Life On Earth dateert alweer van 2009. Het ziet ernaar uit dat haar fans het voorlopig met Mirrorring moeten doen. Een goede reden om weer eens bij het Kranky label te shoppen.

Dolphins Into The Future – Canto Arquipélago

Het moet een inspirerende omgeving zijn, archipel de Azoren. Grillig gevormde vulkanische eilanden, doorlopend geteisterd door de woest beukende golven van de Atlantische oceaan, en bedekt met wilde natuur. Een geïsoleerde plek, waar het omringende water zowel vriend als vijand is. Schoonheid en drama gaan hier hand in hand. Iemand die het kan weten is Lieven Martens, die recent een aantal maanden verbleef op de vulkanische kegel Pico. Als Dolphins Into The Future brengt hij met het zijn nieuwste album Canto Arquipélago een heus eerbetoon aan de eilandengroep.

Door middel van field recordings ademt het album al direct in de openingstrack Jardim Dos Tufãos het klimaat van de Azoren. We horen hoe de oceaan meedogenloos op de kust slaat, de briesende wind en regen, maar verderop ook hoe de kleurrijke natuur (vogels, krekels) tevens rustgevend kan zijn. Het versterkt de new age elementen waarmee deze plaat doorspekt is. De elektronische effecten die schijnbaar spontaan uit de synthesizer komen borrelen en vanaf het begin het geluid van Dolphins Into The Future kenmerken en van een uniek geluid voorzien, zijn alom aanwezig. Ze zorgen onherroepelijk voor een meditatieve staat, of in ieder geval een heerlijk slaperig gevoel waarbij je jezelf op een exotisch eiland waant.

In vergelijking met eerder werk van Dolphins Into The Future, wordt er op Canto Arquipélago meer gebruik gemaakt van percussie. Niet zozeer om een ritme aan te duiden als wel om een gevoel van traditie over te brengen. Het nummer Verde gaat hierin nog iets verder dan het eerder genoemde openingsnummer. De omgevingsgeluiden nemen eveneens een prominentere plek in dan voorheen en we horen zelfs een soort vertraagde zang voorbij komen. Of dit een bewust pad is dat Lieven Martens heeft gekozen, zal de toekomst uitwijzen. Het helpt hem hier wel te slagen in dit eerbetoon aan de Azoren.

Na het beluisteren van Canto Arquipélago vraag je jezelf af waarom niet meer muzikanten verlichting zoeken op deze eilanden. Het licht lekker centraal in de Atlantische oceaan en je kunt er gewoon met euro’s betalen. De fenomenale natuur en de afgezonderde ligging doen je ongetwijfeld nadenken over het nietige bestaan van de mens, doch ook hoe volhardend men kan zijn in overleven. Bij mrbungle.nl staat in ieder geval een bezoekje aan de Azoren direct bovenaan de verlanglijst. Tot dan, droom ik lekker weg met deze lp op Underwater Peoples Records.