Zoekresultaten voor: kraak festival

Razen – Remote Hologram

Voor het Belgische duo Razen wordt dit jaar niet alleen het meest productieve tot nu toe, ze staan ook voor een doorbraak in de hedendaagse minimalistische drone muziek. Zoals de split lp met Sheldon Siegel, enkele tapes en het vorig jaar besproken Rope House Temper nog relatief onder de radar bleven, zo zal de gloednieuwe dubbel lp Remote Hologram van Brecht Ameel en Kim Delcour boven alles in de eigentijdse avant-garde uitsteken, een nieuw ijkpunt vormend voor de moderne deep listening.

Remote Hologram bestaat uit twee delen die elk een lp in beslag nemen. In het eerste deel wordt het tweetal in hun live improvisatie bijgestaan door David Poltrock, wiens naam ook verbonden is aan de studio waar de drie nummers werden opgenomen. Hij bespeelt één van de oudste elektronische instrumenten: de Ondes-Martenot, een soort klavier dat geluidsgolven genereert door te variëren met frequenties in een elektronenbuis. Samengebracht met oeroude instrumenten als de Hindoestaanse santoor, de bombus en schalmei ontstaat er een ruimtelijke verbroedering tussen Middeleeuwse tradities en retro-moderniteit, gekanaliseerd in ethnische psychedelica en bezwerend minimalisme.

In het tweede luik Rust Constellations focust Razen zich op meer uitgedachte composities, die – veelvuldig gebruikmakend van een orgel – meteen doen denken aan enkele muzikale werken van Hermann Nitsch. De aanhoudende rituele klanken verbergen een gewelddadige intensiteit, slechts in toom gehouden door de erfenis van de grootmeesters van weleer. Het weerhoudt de luisteraar er nauwelijks van om in een diepe trance te geraken, enkele scherpe noten en bewegingen ten spijt. Deze tweede lp werd onder andere opgenomen in een kerk met behulp van een vintage calibrator voor trillingen, en met Paul Garriau (ook al aanwezig op het voorgaande Rope House Temper) die de draailier bespeelt.

Op een plaat waar de modulaire synthesizer evenveel aanzien geniet als de barokfluit, hebben de multi-instrumentalisten Ameel en Delcour hun huidige topvorm bereikt. Dit dubbelspel op vinyl is een bijna tachtig minuten durend hoogtepunt van akoestische drone, oprechte improvisatie en esoterische muziek van toen en nu. Remote Hologram verschijnt 15 november op het KRAAK label in een editie van driehonderd exemplaren.

Razen is dit jaar nog live te aanschouwen:
24 oktober – Netwerk, Aalst
15 november – Eastern Daze Festival, Gent
23 november – Oude Kerk, Sint-Agatha-Berchem
5 december – Les Ateliers Claus, Brussel

J.D. Emmanuel – Time Traveler

Nog niet zo lang geleden was er sprake van een heuse New Age revival, althans voor wat de muziek betreft. Eén van de pioniers van dit genre is James Daniel Emmanuel, die in het begin van de jaren tachtig met Wizards een mijlpaal fabriceerde in Terry Riley-geïnspireerde spirituele synthesizer muziek. In 2011 reisde hij door Europa met zijn live shows, en nam daarna de naam Time Traveler aan om zijn klanken – en dan vooral in wat voor staat ze de luisteraar kunnen brengen – te beschrijven. Het is niet geheel toevallig ook de titel van de recente dubbel lp op Aguirre Records, die opnames van deze Europese tour verzamelde.

Time Traveler bestaat voor een groot deel uit onuitgebrachte nummers: muziek die hij nog altijd componeert, ondanks dat er eigenlijk geen studiowerk meer is verschenen sinds België het Eurovisiesongfestival won. Het zou goed kunnen dat deze opnames uit hetzelfde land stammen: de heren van het KRAAK label (die de tour organiseerden) en aanvoerder van de nieuwe generatie meditatieve en door de natuur geïnspireerde synthesizermuziek Dolphins Into The Future worden veelvuldig bedankt in de notities bij het album, als ook het eveneens uit Vlaanderen afkomstige label Aguirre. Die laatste bracht twee jaar terug overigens ook Trance-Formations I: Ancient Minimal Meditations opnieuw onder de aandacht.

We horen meer dan een uur lang beatloze orgel- en keyboardklanken, met spacende echo’s en trance opwekkende effecten. Toch zit er ook een hoop dynamiek in de muziek; golvende bewegingen die geen enkele kant lijken op te gaan behalve richting het oneindige. Abstract minimalisme, hypnotiserende loops en kleurrijke klanktapijten vullen op subtiele wijze de omgeving. Of het nu gaat om improvisatie of om vooruit bedachte en/of geprogrammeerde composities, Time Traveler is een ultiem ontspannende luisterervaring zonder dat de geest zijn aandacht verliest. J.D. Emmanuel focust dan ook op het meditatieve, doch het werkt net zo goed bij doelloos naar buiten staren of een boek lezen.

Time Traveler is een geslaagd document van J.D. Emmanuel’s tijdloze muziek. De tot vijfhonderd exemplaren gelimiteerde dubbel lp wordt gesierd door een caleidoscopische afdruk van wat een één van J.D.’s hawaïhemden moet zijn, en is voor te beluisteren én te bestellen via Aguirre.

God Damn, I Hate The Blues

Ik weet het, 2012 is inmiddels al aan de gang, maar deze release van vorig jaar mag niet aan uw aandacht ontsnappen. Het is namelijk één van de meest verrassende en fabuleuze compilaties die in 2011 het levenslicht zag. Het mag tevens een prijs ophalen voor het artwork. Want het zijn de evenzo bizarre als prachtige collages van Line Vangrunderbeeck die als eerste de aandacht opeisen, voordat de titel van deze dubbele 7” dat doet. Coveren hier zes artiesten I Hate The Blues van Dead Moon? Of gaan we nu echt eens horen hoe belangrijk blues is in de hedendaagse experimentele muziek? Luistert u maar mee.

Op kant A van de eerste 7” vinden we Amen Dunes, zeker geen onbekende aangezien Damon McMahon onlangs het geweldige Through Donkey Jaw uitbracht. Wat hij hier laat horen is daarmee niet direct te vergelijken, mocht u al opspringen. Ethio Song is een interpretatie van een traditioneel Ethiopisch nummer, vermengd met McMahon’s kenmerkende psychedelische jams. Het is echter de emotionele, naar waanzin neigende zang die hier voor kippenvel zorgt. Meteen behorend tot het beste van Amen Dunes, en dé hit voor de aankomende “horror winter”.

Warm Climate is Seth Kasselman, die we vorig jaar mochten aanschouwen op de door het KRAAK label versierde zaterdag op het Incubate festival. Met het korte doch krachtige Tourmaline Witches wikkelt hij de luisteraar net als op de Pigeon Brides Weigh In tape in een deken van psychedelische lo-fi folkrock. Hij moet snel plaats maken voor de nieuwste tranentrekker van de held van de Belgische blues, Ignatz. She Gets All She Wants is het krakende resultaat van Bram Devens’ switch naar country muziek. Als dit de weg is die hij vanaf nu gaat bewandelen, dan reserveer ik vast wat euro’s voor toekomstige albums.

Marisa Anderson haalde met The Golden Hour keihard mijn persoonlijke top 10 van 2011. De track Heat Lap had daar gemakkelijk op gepast. Rigoureuze improv-jams die maar naar één stijl zijn terug te voeren: gore deltablues uit lang vervlogen tijden. Ook Nathan Bowles heeft traditie hoog in het vaandel staan. De banjospeler van de Black Twig Pickers soleert met Alabama Girls naar grote bluesgrasshoogten. Bridget Hayden besluit deze ode aan bluesmuziek met de lichtvoetige folksong. Dat de Britse meer kon dan venijnige drones liet ze al een klein beetje doorschemeren op haar album A Siren Blares In An Indifferent Ocean. Aye Fond Kiss, een gedicht van Robert Burns, krijgt een spaarzame uitvoering met galmende zang en begeleiding op de akoestische gitaar. Een zalvend uiteinde.

Deze dubbele 7” komt uit bij KRAAK.